Γράφει ο Ραφαήλ Νησιάγκας
Το καλοκαίρι που μας πέρασε, κάποιοι μιλούσαν μέχρι και για υποβιβασμό(!), όπως και στην περίπτωση της ΑΕΚ. Οι περισσότεροι είχαν στο στόμα την καραμέλα των χρεών που είχε η ΑΕΚ. Σίγουρα και ο Παναθηναϊκός είχε και έχει χρέη, αλλά αυτό που δεν καταλάβαινε ο κόσμος είναι πως ο Τύπος παρουσιάζει μια κατάσταση τρεις φορές χειρότερη από την υπάρχουσα. Και για να πάμε ακόμα παραπέρα, ούτε ο κόσμος ούτε ο Τύπος αντιλαμβάνονται το πλάνο της Παναθηναϊκής Συμμαχίας ως επιχειρηματική έννοια.
Λίγοι είναι αυτοί που αντιλαμβάνονται τι εστί εταιρία λαϊκής βάσης στο ποδόσφαιρο. Για τους γνώστες, τα χαρακτηριστικότερα παραδείγματα είναι αυτά των Μπαρτσελόνα και Σάλκε, όπου οι οπαδοί κατέχουν τουλάχιστον το 51% των μετοχών μιας ομάδας (όπως και στον Παναθηναϊκό). Σε τέτοια μορφής διοικητικά μοντέλα, οι οπαδοί εκλέγουν τις εκάστοτε διοικήσεις, ενώ στην περίπτωση της γερμανικής ομάδας, οι οπαδοί δημιουργούν και κατέχουν ακίνητες περιουσίες (όπως εταιρία scouting για παράδειγμα).
Η Συμμαχία αποτελεί την δεύτερη εταιρία λαϊκής βάσης στο ελληνικό ποδόσφαιρο, με πρώτη να είναι η Κοινωνία Μελών Άρη, η οποία λόγω απειρίας των διοικούντων δεν πέτυχε. Ειδικά σε περίοδο οικονομικής κρίσης η αλλαγή αυτή του διοικητικού μοντέλου και η μετάβαση από την διοίκηση ισχυρού ήταν σίγουρα μια άκρως τολμηρή κίνηση, η οποία όμως ήταν και η μοναδική επιλογή για να καταφέρει ο Παναθηναϊκός να επιβιώσει.
Αν σκεφτεί κανείς πως το καλοκαίρι του 2012 τα χρέη ανερχόντουσαν περίπου στα 50 εκατομμύρια ευρώ και το καλοκαίρι του 2013 έπεσαν περίπου στα 25, τότε σίγουρα θεωρείται μια επιτυχημένη ενέργεια... Σίγουρα ο πήχης έπεσε, αλλά τι άλλη επιλογή υπήρχε; Να κλείσει το μαγαζί και να μην υπάρχει Παναθηναϊκός; Με υπομονή και στήριξη γίνονται. Αυτή τη στιγμή τα χρέη ανέρχονται περίπου στα 15 εκατομμύρια ευρώ, μετά και από μειώσεις του ποδοσφαιρικού μπάτζετ και των λειτουργικών εξόδων της ΠΑΕ.
Οι αρχικοί στόχοι του επιχειρηματικού πλάνου της Παναθηναϊκής Συμμαχίας έχουν επιτευχθεί. Επιστροφή (και σύντομα ανακατασκευή) της Λεωφόρου, ανάπτυξη των ακαδημιών και προώθηση νεαρών παικτών, απόκτηση ιδιοκτησίας (προπονητικό κέντρο), βιώσιμο χρέος, επιστροφή στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις και διεκδίκηση τίτλων. Ποιος μπορεί να αμφισβητήσει ότι σε διάστημα λιγότερο από 2 χρόνια έγιναν σημαντικά πράγματα; Και εδώ προσωπικά δεν μπορώ να καταλάβω γιατί ο κόσμος, που δηλώνει ότι αγαπάει και θέλει να βοηθήσει την ομάδα, δεν συμμετέχει. Η κατάμεστη Λεωφόρος στον αγώνα με τον ΟΦΗ απέδειξε πως ομάδα και κόσμος είναι και πάλι ένα. Όμως τα μόλις 9500 περίπου μέλη της Παναθηναϊκής Συμμαχίας δεν με πείθει καθόλου ότι οι οπαδοί θέλουν να βοηθήσουν...
Σε ερώτηση μου προς φίλος γιατί δεν γράφεται στην Συμμαχία, μου απάντησε «Σιγά μην δώσω τα λεφτά μου στον Αλαφούζο». Τώρα καταλαβαίνεται γιατί λέω ότι ο κόσμος δεν καταλαβαίνει τι είναι εταιρία λαϊκής βάσης; Τα λεφτά σας φίλοι μου δεν πάνε σε κανέναν Αλαφούζο, Βαρδινογιάννη, Πατέρα κλπ. Θα πήγαιναν άμα είχαμε διοίκηση ισχυρού. Τώρα έχουμε λαϊκή βάση και τα χρήματα πάνε στα ταμεία. Ο Αλαφούζος είναι διαχειριστής, δεν κάνει ξέπλυμα χρήματος. Εκ των πραγμάτων, δεν είναι δυνατόν.
Είτε ο Παναθηναϊκός κερδίσει το Σάββατο το Κύπελλο, είτε όχι, η χρονιά είναι έτσι και αλλιώς επιτυχημένη. Το γεγονός πως διεκδικεί τίτλο από εκεί που Τύπος και κόσμος τον είχαν ξεγραμμένο, αποτελεί μια επιτυχία από μόνο του. Ευτυχώς για την ομάδα που έχει καλές ακαδημίες, ενώ η Ολλανδική ποδοσφαιρική νοοτροπία του Αναστασίου έχει βοηθήσει την ομάδα στο μέγιστο.
Εφόσον η πορεία της ομάδας ανεβαίνει κλιμακωτά, τότε η επόμενη σεζόν αναμένεται ακόμα καλύτερη. Με αυτή τη σκέψη δεδομένη, ανυπομονώ να δω την ανταπόκριση του κόσμου στο κάλεσμα της Παναθηναϊκής Συμμαχίας για στήριξη στον Παναθηναϊκό. Αν κάποιοι ούτε την 3η χρονιά του σωματείου δεν συμμετάσχουν, τότε καλύτερα ας σταματήσουν να ξεφουρνίζουν ότι αγαπάνε και θέλουν να βοηθήσουν την ομάδα. Μέχρι τότε, καλό Πάσχα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου