Να σου πω την μοίρα σου να σου πω το ριζικό σου. Δεν νομίζω να υπάρχει άνθρωπος που να μην έχει βιώσει αυτό. Θα πει κάποιος, που κολλάει εδώ. Κολλάει και μάλιστα πολύ. Γιατί υπάρχουν στιγμές όπου εμείς προβλέπουμε τις εξελίξεις. Το ερώτημα λοιπόν είναι: Κατά πόσο πέφτουμε μέσα;
Γράφει η Δώρα Βελέντζα
Ναι το έχουμε το κακό εμείς οι φίλαθλοι. Μη δούμε κλήρωση αμέσως να κάνουμε τις Πυθίες. Μιλάμε για σίγουρες προκρίσεις και για μεγάλα σκορ. Σε ορισμένες περιπτώσεις τυφλωμένοι από την αγάπη για την ομάδα βάζουμε το χέρι μας στην φωτιά. Αλήθεια πόσοι είχαν προεξοφλήσει τον νικητή του τελικού Τσαμπιόνς Λιγκ το 2005 από το ημίχρονο κιόλας; Θα σας πω εγώ. Η μισή υφήλιος και βάλε. Άσχετα αν ήταν προσκείμενοι στην Μιλάν ή όχι. Πάρτε ένα παράδειγμα. Ο μέσος φίλαθλος της Λίβερπουλ, εκείνη την μέρα βλέποντας το ματς να πηγαίνει προς τα εκεί που πήγαινε αποφάσισε να μην δει το υπόλοιπο ματς. Όταν το επόμενο πρωί έμαθε τα καθέκαστα βάραγε το κεφάλι του στο τοίχο. Αυτό το ματς είναι ο απόλυτος χαρακτηρισμός του γνωστού γνωμικού «ποτέ μην λες ποτέ» . Το οποίο γνωμικό όπως θυμάστε βρίσκει την πλήρη εφαρμογή του στο ποδοσφαιρικό στερέωμα.
Όλοι το έχουμε πει αυτό. Ότι το ποδόσφαιρο πάντα μας εκπλήσσει. Βλέποντας νίκες και σκορ που δεν είχαμε προβλέψει. Βλέποντας ομάδες που δεν τις υπολογίζουμε να μας διαψεύδουν. Όπως η Μπέτις στο Γιουρόπα Λιγκ φέτος. Η Μπέτις στην Ισπανία παραπαίει. Είναι στις τελευταίες θέσεις της βαθμολογίας εισπράττοντας βάρια σκορ από τους αντίπαλους. Έλα όμως που στο Γιουρόπα Λιγκ είναι σαν να βλέπουμε την δίδυμη αδερφή της Μπέτις. Την καλή δίδυμη αδερφή. Μα της το είχατε να πάει να κάνει διπλό στο γήπεδο όπου μόλις πριν λίγο καιρό είχε υποστεί μια βαριά ήττα; 4 της είχε ρίξει η Σεβίλλη όταν την φιλοξένησε. Και όμως η Μπέτις κατάφερε αυτήν την φορά να κάνει διπλό σε αυτήν την έδρα. Κάποιος Έλληνας φίλαθλος της Μπέτις – αν υπήρχε – δεν θα χαίρονταν. Ναι είναι διπλό. Ναι έγινε στην έδρα του αιωνίου αντίπαλου –που για κάθε φίλαθλο δεν υπάρχει καλύτερο. Ναι έγινε σε διεθνής διοργάνωση. Αλλά δεν τους φτάνει. Δεν είναι αχάριστοι. Απεναντίας βάζουν σε πρώτη μοίρα το εγχώριο πρωτάθλημα. Αν η Μπέτις κάνει ένα θαύμα παίρνοντας το τρόπαιο δεν θα μπορούσαν να το χαρούν. Ειδικά αν αυτό συνοδευτεί μαζί με έναν υποβιβασμό. Ποιος θα έχει κουράγιο για πανηγύρια μετά;
Το άλλο πολυδιαφημισμένο «σιγούρακι» ήταν το Ιταλικό ντέρμπι. Γιουβέντους – Φιορέντινα. Όλοι από την ημέρα της κλήρωσης είχαν σταντάρακι την «Μεγάλη Κυρία». Πριν καν βρεθούν αντιμέτωπες σε αυτήν την φάση. Δεν συζητούσαν καν την πιθανότητα του αποκλεισμού της Γιουβέντους. Εντάξει να το λένε για τις αναμετρήσεις με την τουρκική ομάδα πάει στο κάλο. Αλλά με ποια προοπτική να το έχουν σίγουρο τώρα. Γιατί προεξοφλούν την Φιορεντίνα . Η οποία έχει δείξει άριστα δείγματα ακόμα και απέναντι στην Γιουβέντους. Αλήθεια φέτος υπήρξε άλλη ομάδα που να χάνει από την Γιούβε 2-0 και να το γυρνά βάζοντας 4 γκολ; Καμία. Ούτε καν οι πιο άμεσες διεκδικήτριες Ρόμα και Ναπόλι. Με ποια λογική λοιπόν να την προεξοφλήσουμε από την πιθανότητα πρόκρισης ; Ειδικά όταν ο επαναληπτικός είναι στην έδρα της. Με τέτοιο ρόστερ θεωρείτε απίθανο τον αποκλεισμό της Γιουβέντους από την Φιορεντίνα; Εδώ να υπενθυμίσω πως στο πρόσφατο ματς του πρωταθλήματος η Γιούβε νίκησε δύσκολα και χθες ισοφαρίστηκε εκεί που δεν το περίμενε. Μην εκπλαγείτε λοιπόν αν δείτε πρόκριση της Φιορεντίνα. Θα το αξίζει κιόλας.
Χθες έγιναν και αλλά ματς. Θα πει κάποιος γιατί δεν σχολιάζω και αυτά. Θα το έκανα αλλά προτίμησα να σχολιάσω τα πιο «επικίνδυνα» . Αυτά που σε στέλνουν κουβά που λένε. Το κακό είναι ότι «πάμε κουβά» εν γνώσει μας. Γιατί είμαστε απόλυτοι όσο δεν πάει και μας γυρνάνε μπούμερανγκ. Στην επομένη κλήρωση λοιπόν ας μην κάνουμε τις Πυθίες. Ας αφήσουμε να έρθει εκείνη η ώρα των παιχνιδιών και μετά να κρίνουμε. Μια τροφή για σκέψη δίνω….
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου